Het boek vertelt over gevallen engelen en een ras van reuzen die chaos veroorzaken en de mensheid onderdrukken, totdat aartsengelen ingrijpen en hen verstoten.

​

De mens Henoch wordt nu een bemiddelaar tussen de gevallen engelen en de godenwereld, en maakt zelf een inwijdingsweg door.​

Het ‘boek van Henoch’ is een oud geschrift, het maakt deel uit van de oud-Israëlitische literatuur en het heeft invloed gehad op alle ‘abrahams religies’ (christendom, jodendom, islam). De hoofdpersoon van het boek is Henoch, een nakomeling van Adam en Eva (zeven generaties) en de voorvader van Noach (vier generaties). ​

​

Er mag gezegd worden dat de patriarch Henoch even bekend was bij de ouden als onbekend is bij de moderne Bijbellezers. Naast het vermelden van zijn leeftijd (365 jaar), zegt het boek Genesis alleen over hem dat hij "wandelde met God," en daarna "was hij niet meer, omdat God hem had weggenomen" (Gen. 5:24). Deze verheven manier van leven en mysterieuze dood maakten Henoch tot een figuur van aanzienlijke fascinatie, en er ontstond legendes rond hem.