Dit is een Christelijk gnostisch geschrift, dat eveneens nabij Nag Hammadi is gevonden. Gnosis is de kern in de religieuze overtuiging van een aantal religies, zoals hermetisme, gnostiek, mandeïsme en manicheïsme. Dit geschrift komt voort uit een heel oude orale traditie. In de Apocryphon oftewel Het Geheime boek wordt de wereld (Kosmos) en de Goddelijke wereld (Pleroma) beschreven. Deze twee zijn het spiegelbeeld van elkaar (zo boven, zo beneden) en laten de bekende 3-7-12 indeling zien.

 

Bij de Kosmos is dit de Mens die uit drie delen bestaat (geest, ziel, stof), daarboven de zeven planeten en daar boven weer de twaalf sterrenbeelden.

 

Dit is nagenoeg het zelfde als :

 

Het Pleroma heeft een goddelijke drie-éénheid (Vader, Moeder en Zoon). Vader (onkenbare God) ziet zich weerspiegeld in het lichtwater dat hem omgeeft. Die eerste gedachte verzelfstandigt zich en creëert de Moeder (Barbelo). Zij ontvangt een lichtvonk van de Vader en baart de Zoon (Licht-Adam). Vader zalft hem (Christus). Moeder en Zoon samen creëren nog eens vier Lichten en zeven Eonen. En dit alles creëert weer twaalf Eonen.

 

Hier zijn 7 Eonen en de Triniteit. Waaruit de 12 Eonen komen, samen met de 4 Lichten en Christus als 5e Licht (5 stenen).

 

Zie verderop in de uitgebreide tabellen.