Keltische Ketels
​
De Graalverhalen worden nu door veel mensen beschouwd als christelijke verhalen, waarbij de Graal de beker is met de wijn van het Laatste Avondmaal (een communiebeker) of de beker met het bloed van Christus. De waarheid is dat de oude graalverhalen dateren van vóór het christendom, en zijn oude Keltische mythen die door de kerk zijn overgenomen. Het woord Graal komt van het Keltisch "Greal", wat een brouwsel van inspiratie betekent.
De Keltische oorsprong van de Graalmythen betekent dat het ontdekken van het Keltische begin ons naar het begin van de Graal kan leiden.
De mensen die in de moderne wereld bekend staan ​​als Kelten zijn de Ieren, Welsh, Schotten en Bretons, die nu allemaal op of nabij de Britse eilanden wonen. Maar voor de opkomst van het Romeinse rijk bezetten de Kelten een groot deel van Noord Europa, van Hongarije via Duitsland en Frankrijk tot Ierland, Spanje en Italië.
Deze Kelten uit de ijzertijd stammen af ​​van een grote groep steen- tot bronstijdculturen die gezamenlijk bekend staan ​​als de touwbekercultuur. Deze naam werd aan deze mensen gegeven vanwege de aardewerken drinkbekers en amforen die bij de mannen werden gevonden. Deze bekers zijn vrij groot (1 liter) en waren met touwindrukken versierd. Bij de begraafplaatsen was de beker óf in de hand óf er dichtbij.
Amforen zijn grote aardewerken potten die worden geassocieerd met de bekers. Andere grafvondsten waren onder meer vuurstenen en koperen messen, stenen pijlpunten en polsbeschermers.
Een ander voorwerp dat consequent in deze grafgiften wordt aangetroffen, zijn geperforeerde stenen knots-koppen, hamerhaaien en strijdbijlkoppen. Dit leidde ookwel om hen het volk van de strijdbijl te noemen.
De bekercultuur gaat terug tot 6000 jaar vóór het heden oftewel 4.000 v.Chr. De bekermensen hadden paarden, runderen, schapen en geiten en beoefenden landbouw, ze bezaten het wiel, de ploeg en de vroege metallurgie. Tegen 2000 v.Chr. bezetten ze al het grondgebied dat de Kelten 1500 jaar later aantreffen. Ik geloof dat de Beker mensen de bron zijn van de Graalmythe en de voorouders van de Keltische en andere Europese volkeren.
We zullen nooit weten welke taal de Bekermensen spraken, ze zijn gewoon te ver weg in de tijd en hebben ons geen bekende geschriften nagelaten. De Keltische talen maken ook deel uit van de taalfamilie die Indo Europees wordt genoemd.
De Rig Veda heeft één overheersend thema: Soma, heel boek 9 gaat volledig over Soma en wordt in bijna elke hymne in de andere boeken genoemd. Hymnen uit Boek 9 werden gezongen tijdens de bereiding van de Soma en maakten integraal deel uit van de Soma ceremonie.
Nadat de Soma was bereid, werd deze in bekers gegoten om te worden geconsumeerd. Deze bekers waren eigendom van individuen die ze tot in hun graf droegen.
De beker van een man werd binnen handbereik in zijn graf geplaatst alsof de dode hem ooit nodig had. Dit lijkt opvallend veel op de Beker mensen. Wanneer begraven werd door crematie, werd de beker op de brandstapel geplaatst om hem te vergezellen naar het hiernamaals. Bij de verwerking van de Soma werden grote houten en aardewerken kommen gebruikt. Hierin zou ook de onsterfelijke plant leven, net als de kleinere kopjes of bekers. De amforen in de bekergraven komen overéén met deze grote Soma schalen. Beide is een beeltenis van de magische ketels, potten en schalen, die in alle Indo Europese mythen voorkomen.