Kruid des Levens
​
De oude Indo Europeanen noemden de Amanita Muscaria paddenstoel "Maga" (grote gave) en deze gave was zo groot dat zijn roem en naam door de eeuwen heen galmde als de wortel van ons moderne woord magie. "Magus" of "Magi" (dragers van grote geschenken) gebruikten deze werkelijk wonderbaarlijke grote gave der natuur, die hun lichamen van ziektes genas en hun geest inspireerden met wijsheid en poëzie, en ze prezen het in verhalen en liederen, en aanbaden zelfs de gave als een God, omdat het de enige bron van een ongelooflijke magie was.
De grote gave draagt ​​honderden verschillende oude namen. De Grieken noemden het "Ambrosia" (niet sterfelijk), "nectar" (overwinnaar van de dood) van de goden. Als het oude legendarische "kruid des levens" bevat de Grote Gave het geheim van wat wij de "Heilige Graal" noemen en het magisch vermenigvuldigende "Levende Brood" van Nieuwe Testament.
De grote Gave is ongelooflijk oud, veel ouder dan de mensheid en zijn oorspronkelijke ontdekking door de oude westerse mens. Het is het aller begin van onze westerse magie, religie, wetenschap en geneeskunde.
De grote Gave heeft vele namen van goden gedragen, zoals de Indo Arische ‘Soma’ met meer dan 100 namen, de drinkbare onsterfelijke levende God die laat de ‘blinde zien en de kreupele lopen’ duizenden jaren voordat er een mens genaamd Jezus op aarde rondliep. Soma werd zo vereerd dat 'zieners en wijzen' uit de bronstijd meer dan 100 hymnen ter ere van Soma componeerden. Deze hymnen klinken met extatische lofprijzing van deze goddelijke Levende God, en zijn opgenomen in één van wereld oudste religieuze teksten, de Rig Veda.
"Haoma" met meer dan 50 namen, de Perzische uitspraak van Soma was de heilige drank gemaakt van een heilige onsterfelijke plant, die de Perzische profeet Zoroaster inspireerde om een ​​nieuwe religie te creëren die in ongeveer 550 voor Christus de staatsgodsdienst werd van het oud Perzische rijk, dat strekte zich uit van de Nijl in Egypte tot de Indus rivier in India.
De religie van Zarathoestra had een enorme impact op wat we de oudtestamentische Hebreeën zouden noemen die deel uitmaakten van het oud Perzische rijk en wiens profeten net als de Perzische profeten (magiërs) de gedroogde schimmel rehydrateerden en een magisch elixer eruit persten of het Levende Brood van maakte, om door zijn kracht de zieken te genezen, vonden verloren voorwerpen en voorspelden de toekomst.
De Hebreeuwse profeten noemden deze ene wonder-baarlijke levensvorm met meer dan twintig namen, waaronder "de gezalfde" dat in het Grieks "Christos" is, het Latijns "Chrestus", en het Nederlands "Christus".
Het nieuwtestamentische verhaal van de hemel Gods goddelijke baby 'maagdelijke geboorte', die 'water in wijn verandert' en vervolgens 'alle zieken geneest', die 'de bron is van alle profetie', die alleen door mensen wordt gedood om "in drie dagen weer op te staan" en vervolgens "Onsterfelijk" te worden. Een verhaal dat voor elke man totaal onmogelijk is, maar het zijn precies die onmogelijke elementen van het Christusverhaal die in feite een nauwkeurige beschrijving geeft van de geboorte, het gebruik en het tarten van de dood van het oude Sacramentele "kruid des levens".
Het legendarische "kruid des levens", de bron van het gouden, honingzoete "Levens Elixer", het doel van zowel filosofen, alchemisten als mystici, die ernaar zochten in de hoop op eeuwig leven. Dit thema van menselijke onsterfelijkheid door het consumeren van een heel speciaal kruid van onsterfelijkheid wordt gevonden in de Euraziatische mythologie en in de oude teksten die de basis vormen van verschillende moderne religies "Soma" in de Rig Veda (hindoeïsme), de "vrucht van de levensboom”. In het Oude Testament (Judaïsme en Christendom) en als de“ Eucharistie ”of“ Christus ”in het Nieuwe Testament (Christendom). Al deze oude teksten vermelden ook dezelfde fundamentele "wonder" genezingen "de blinden zien, de doven horen, de kreupele lopen en alle zieken worden genezen" en de enorm verlengde levensduur van de mensen die dit magische kruid regelmatig gebruikten.
Een nauwkeurig onderzoek van uitdrukking "kruid des levens" en verwante woorden in de context van de oude teksten die ernaar verwijzen, onthult echter dat de Ouden die deze "plant" daadwerkelijk gebruikten en kenden, een veel letterlijkere betekenis van onsterfelijkheid bedoelde, wanneer het werd toegepast op de eigenlijke "plant".
Het voorvoegsel on betekent "niet" zoals in onmogelijk = niet mogelijk. Sterfelijk betekent "dood", dus het woord onsterfelijk betekent letterlijk "niet dood". Dit is hetzelfde concept dat we zien in de oorspronkelijke oude Indo Europese woorden, waar A = niet, zoals in amoreel = niet moreel. Zo ook Grieks, Ambrose = niet dood, oud Perzisch, Amarta = niet dood, en Sanskriet, Amrita = niet dood, ofte wel onsterfelijkheid. Al deze oude woorden zijn namen van een "onsterfelijke plant" die een levende magische drank met dezelfde naam voortbracht, d.w.z. Ambrose, Amrita en Amarta zijn allemaal namen van de plant en de drank die ervan wordt/werd gemaakt. "Kruid" wordt traditioneel beschouwd als een soort niet houtachtige plant die wordt geplukt voor medicinaal, culinair of aromatisch gebruik. Besef dat vanaf de oudheid tot zeer recent paddenstoelen altijd als "planten" werden beschouwd, aangezien ze duidelijk niet dierlijk of mineraal zijn. Als je de twee concepten bij elkaar plaatst, kom je uit op het "kruid van niet dood" of het "kruid dat niet dood is", dus het is het "kruid" dat "onsterfelijk" is. De echte fysieke onsterfelijkheid van dit kruid is het ware geheim van de Heilige Graal en het Bijbelse Levende Brood.
We kennen deze levensvorm tegenwoordig onder de wetenschappelijke naam Amanita Muscaria of de algemene naam Vliegenzwam.
Maar eerst moet je wat basale chemie met betrekking tot Amanita Muscaria begrijpen. Amanita Muscaria moet worden gedroogd om psychoactief te worden. Dit zet een chemische stof genaamd iboteenzuur om in muscimol, wat het gewenste middel is. Wanneer iboteenzuur wordt gedroogd, gebeurd decarboxylering om Muscimol te produceren, wat leidt tot een aromatische, zoet smakende vorm die bruikbaar, bewaarbaar en weer tot leven kan worden gewekt. Het consumeren van deze gedroogde vorm kan bij sommige individuen een diepgaande fundamentele spirituele ervaring opwekken.